Het gebeurt verrassend vaak dat je iets overneemt van een van je ouders wat je echt niet leuk vindt. En dit was precies hetgeen waar ikzelf ook tegenaan liep.
Dat trauma’s doorgegeven konden worden van generatie op generatie wist ik wel, maar de details wist ik toen nog niet.
Maar ik wilde er meer van weten omdat het voelde alsof ik in een vicieuze cirkel aan het lopen was, verschrikkelijk vervelend en frustrerend.
En toen kreeg ik te horen over het Fontein metafoor.
Kort samengevat is het letterlijk een fontein en jij hebt een specifieke plek / bak waar je hoort te staan volgens dat systeem. Je ouders staan in de bak boven jou, hun ouders daarboven enzovoorts.
Wanneer je (een van) je ouders niet accepteert of een oordeel over ze hebt dan heeft dit gevolgen, waaronder dus trekjes of karaktereigenschappen overnemen die je helemaal niet wilt. Dit omdat je jezelf dan figuurlijk in de bak boven je eigen ouders zet. Hopelijk volg je het nog.
En zo is er nog veel meer. Dit staat voornamelijk uitgelegd in boek 1; vind je plek.
Boek 1 heeft mij flink doen huilen.
Ik voelde mij in 1 keer begrepen. Alsof ik eindelijk een antwoord had op een vraag waarvan ik dacht dat er geen antwoord bestond. Ik vond het behoorlijk confronterend maar tegelijkertijd ook bevrijdend.
Het heeft er ook voor gezorgd dat ik actie heb ondernomen wat betreft mijn familie. (Over dit hele proces ben ik zelf een boek aan het schrijven.)
Een paar dingen die ik heb onderstreept van Boek 1; vind je plek ;
· Soms is je eigen lot aanvaarden erg pijnlijk en zwaar. Wegkijken voelt dan makkelijker. Vaak richt je je dan op iets of iemand anders. Het vervelende daarvan is dat je het lot van een ander niet kunt overnemen.
· Vanuit een andere interpretatie krijg je een nieuwe kijk op een situatie. Zo breid je jouw mogelijkheden en potentie uit.
· Als je weigert te luisteren naar je lichamelijke reacties, word je wellicht uiteindelijk overvallen door bijvoorbeeld hartkloppingen, hoofdpijn, paniekaanvallen of een burn-out.
· In een familiesysteem heerst een familiegeweten. In de praktijk zie je de invloed niet maar de effecten zijn wel voelbaar.
· Je ouders geven jou wie ze zijn en wat ze kunnen geven. De geven al het positieve en negatieve dat voorhanden is.
· Als je weigert aan te nemen wat er is en innerlijk de verbinding verbreekt met je ouders, ga je van je plek in de fontein. Moreel gezien kun je gelijk hebben om nee te zeggen, systemisch gezien werkt dat tegen je.
· Je mag altijd feedback aan je ouders geven en grenzen stellen, maar je hebt niets te eisen. Ouders hebben niets goed te maken, het is jouw lot.
Nou begrijp ik maar al te goed als dit tegen je gevoel in gaat, dat deed het bij mij ook. Ik kan je alleen maar adviseren om het boek zelf te lezen en te zien wat het met je doet.
Omdat het mij ondertussen duidelijk was geworden dat ik eerst het verleden moest accepteren voor hoe het was gegaan, besloot ik meteen de andere 2 boeken te kopen en te lezen.
En hoewel het zo voor de hand liggend is, valt het tegen hoe makkelijk toepasbaar het is. Want ik had jarenlang dezelfde overtuiging, en die is nu aan het wankelen gezet…
Een paar dingen die ik heb onderstreept van boek 2 ; Maak wijze keuzes ;
· Alles heeft een andere kant.
· Pas als je ouders mogen zijn wie zij in essentie zijn, en dus niet wat jij verlangt of eist, dan kan jij worden wie jij bent.
· Een dom mens bevecht zijn gelijk. Een slim mens beredeneert zijn gelijk. Een wijs mens gunt ieder zijn gelijk.
· Het is onmacht en geen onwil als ouders niet kunnen geven waar jij zo naar verlangt.
· Als jij bepaald gedrag veroordeelt als onzorgvuldig, egoïstisch en laks zijn je gevoelens heftiger dan wanneer je dezelfde situatie interpreteert vanuit het zien van de onmacht, wanhoop en onkunde. Jij zult dan minder zware emoties door je lijf voelen en zult minder wrok koesteren en minder neiging tot vereffening of vergelding hebben.
· Emotionele verwerking is essentieel wil je een bepaalde situatie of ‘het’ verleden achter je laten. Met uitsluitend de tijd zijn werk laten doen is een verwerking zelden voltooid; het is nodig je primaire emoties te kunnen voelen. Dit wil niet zeggen dat een bepaalde herinnering niet confronterend of pijnlijk zal blijven, maar de scherpte kantjes gaan er wel vanaf.
· Erkenning van de geschiedenis geeft juist kracht om stappen naar voren te kunnen zetten.
Laat ik het zo zeggen ; het wordt eerst moeilijker voordat het makkelijker wordt.
Ik zou iedereen deze boeken willen aanraden. Het heeft mij vrij snel meerdere inzichten gegeven, hier ben ik ontzettend dankbaar voor en ik heb het gevoel dat ik nu wat vrijer ben in mijn doen en laten. Ik begrijp nu beter mijn eigen gedrag en waar dit vandaan komt.
En als laatste nog wat dingen die ik heb onderstreept van boek 3 ; Vier je leven ;
· Je bent 50% je biologische vader en 50% je biologische moeder. Als zij van jou niet mogen zijn wie ze zijn, ga jij nooit langdurig tevreden zijn over jezelf.
· Wat van de ander is, laat je los. Je kunt het immers niet oplossen, want dat ligt niet binnen je vermogen. Je hebt er geen invloed op, hoe graag je het ook anders zou willen zien.
· Secundaire emoties dekken slechts af en zorgen niet voor verwerking. Primaire emoties maken je schoon vanbinnen.
· Waarom kent het leven ups en downs? Om je eraan te herinneren dat je niet beter of slechter bent dan elk ander mens.
· Iedereen en alles doet dienst als een spiegel voor jou. Het minder mooie dat je bij een ander ziet, is een weerspiegeling van je eigen natuur.
· Vaak is het eenvoudiger om je eigen pijn bij een ander waar te nemen dan die bij jezelf te (h)erkennen. Een valkuil is dat je de pijn van de ander wilt gaan verlichten of zelfs oplossen vanuit een onbewuste valse hoop dat je daarmee je eigen pijn dragelijker maakt of zelfs oplost.
· Wat heb je te leren over jezelf? Wat willen deze ervaringen en emoties je vertellen? Welke patronen zie je? Welke boodschap krijg je? Wat zegt dit over je behoeften, verlangens en verwachtingen van je omgeving?
Zelf ben ik zeker van plan om een familie opstelling te doen bij Els of een van haar coaches. En hier zal ik ook zeker over schrijven. Dus wordt vervolgd!
Voor nu wil ik Els wel al bedanken. De boeken hebben veel bij me losgemaakt en ik voel dat ik elke dag een beetje meer bewustzijn krijg, hier ben ik ontzettend dankbaar voor.
